Dag 23

Dag 23 de thuisreis

Vandaag voor de laatste keer ontbijten dus in ZA, De eigenaren van onze B&B schuiven zoals iedere morgen bij ons aan, is ook logisch met zulke oergezellige mensen als wij zijn :-p

Hierna lopen we nog ff een rondje door de gigantische tuin met zwembad want dat hadden we nog niet gedaan.

We nemen hartelijk afscheid van het personeel. En zitten nog een uurtje in de woonkamer om te wachten tot het tijd is om te vertrekken.

Om 12 uur besluiten we toch maar te gaan, of je nu hier of op het vliegveld wacht maakt ook niet meer uit.

We moeten eerst de auto inleveren natuurlijk, en dus eerst nog de tank volgooien De Garmin Miep die ons deze reis al zoveel goede diensten heeft bewezen brengt ons moeiteloos naar een Shell station echter in een buurt waar ik niet heel vrolijk van wordt, het is nl ook een verdeelpunt van de voedselbank denken we.

De auto wordt door Avis zonder problemen geaccepteerd, goed voor ons dat ze hem niet op de brug zetten, ik vermoed dat er nogal wat deuken en schaafplekken te zien zullen zijn :-) Het spreekwoord zegt. Eerlijkheid duurt veel te lang. Dus zeggen we lekker niets.:-)

We zijn zo vroeg dat we de koffers nog niet kunnen afgeven, dan eerst maar lunchen. We nemen allemaal een lekkere vette hamburger met frites 3 weken niet gehad tenslotte.

Het inchecken etc verloopt daarna vlot omdat we zo vroeg zijn zitten we helmaal vooraan bij het boarden, altijd goed kun je je handbagage nl lekker makkelijk kwijt. Maar helaas als we gaan boarden worden wij, behalve Berrie, eruit gehaald gloeiende gloeiende blijken onze paspoort gegevens niet meer in het systeem te staan. Dus de eersten zullen de laatsten zijn is hier van toepassing. Benieuwd hoe dat bij de overstap in Dubai gaat want die boarding kaarten hebben we ook al.

De eerste vlucht duurt zo'n 9 uur dus dat is weer afzien.maar dat hoort er nu eenmaal bij.

Nu heb ik inmiddels al heel wat vlieguren maar deze vlucht weer wat nieuws beleefd ook.

Op een gegeven moment voel ik iedere keer aan mijn benen iets bewegen of er een kat ofzo langs loopt, de eerste keer denk ik dat ik het mij verbeeld. Als ik het weer voel, voel ik zelf met mijn hand of er misschien een of ander Afrikaanse klipdas is meegekomen? Zit ik me daar dus in de tenen van mijn achterbuurman te knijpen. Die eikel ligt zover onderuit gezakt dat hij zijn stinkpoten bij mijn voeten legt en me ook nog aan de kant drukt, moet niet gekker worden. :-) Ik trakteer hem op een van mijn meest vriendelijke gezichten. Heb er daarna geen last meer van gehad.

Na aankomst in Dubai wordt Berrie weer opgewacht door een man met een rolstoel.

We worden daarmee langs loketten en controle's geloodst waar niemand staat. Ik vind het prima een kreupele in ons gezelschap :-p

We worden in een lounge gebracht met comfortabele fauteuils om een uurtje te wachten. Hierna worden we met een elektrische vliegveld taxi al toeterend over het decadent mooie vliegveld naar Gate A4 gebracht. We vliegen deze vlucht weer met de prachtige A380 met behoorlijk meer zitruimte. De vlucht verloopt verder normaal heb zelfs nog een uurtje of anderhalf een soort van kunnen slapen. :-(

Na aankomst de parkeershuttle gebeld en de auto opgehaald. Om 16:00 uur waren wij weer thuis.

Berrie en Anneke moesten nog 3 kwartier verder.

Grote verrassing voor Alie bij thuiskomst ons huis was binnen volledig versierd door onze zoon Richard, dit ter ere van Alie haar 60e verjaardag. Erg leuk gedaan Richard.

Het was een prachtige vakantie. ZA is een waanzinnig mooi land met zoveel verschillen en uitersten, met name in het noorden beleef je het echte Afrika gevoel door de vele wilde dieren maar ook de veel eenvoudigere levensstijl van met name de zwarte bevolking. Om maar niet te spreken van armoedige levensomstandigheden. De wegen zijn veel slechter veel zgn potholes ook op de grote provinciale wegen waar je doorheen knalt als je niet oppast en waarschuwen doen ze met een bord waarop staat next 20 km potholes en waar ze zitten mag je zelf uit zoeken. En denk niet dan rij ik er omheen want dat doet je tegenligger ook al of die is net aan het passeren op een 2 baans weg terwijl jij daar al rijdt. En de vele koeien, geiten en apen welke op de weg lopen of de mensen, op de noem het maar vluchtstroken, loopt, fietst, gewoon zit, vergaderd of stopt met een personenbusje :-)

Ook het constant beschikbaar moeten hebben van kleingeld is opvallend want je blijft fooien en aalmoezen geven wat voor ons overigens peanuts is. Ze zijn al blij met 1 rand en dat is nog geen 6 cent. Op iedere parkeerplaats staat wel een arme sloeber die op je auto past en aanwijzigingen geeft bij het in en uit parkeren terwijl hij zelf geen idee heeft hoe dat het beste gaat omdat hij geen rijbewijs heeft vermoedelijk omdat hij dat niet kan betalen. En soms kom je terug en hebben ze zomaar je auto gewassen want dat levert meer op natuurlijk.

Overigens wel vreemd dat er ook heel veel mensen uit andere vaak Afrikaanse landen werken als bv taxichauffeur. Ons werd meermaals verteld dat de Zuid Afrikanen dit werk niet willen doen en dat ze liever bedelen.

De mensen zijn opvallend vriendelijk ik heb niet 1 keer een sjaggerijn meegemaakt.

Hoe verder je naar het zuiden komt hoe beter de infra wordt en zie je steeds minder armoede behalve de immens grote sloppenwijken/townships waar in sommigen wel 400.000 mensen wonen. In Kaapstad waan je je in een zeer moderne rijke stad. heeft veel weg van de Cote d' Azur. Ook de manier van overnachten in ZA is heel anders dan in Europa en in de USA, het zijn hier over het algemeen hele mooie huizen met prachtige kamers ipv saaie hotels. met bedienend personeel die zelfs 's morgens je auto compleet voor je gewassen hebben en met vaak een zeer fraaie ligging je wordt werkelijk in de watten gelegd. En wij hadden dan ook nog relatief lowbudget geboekt.

Daarbij komt dan ook nog dat ZA spotgoedkoop is voor ons op het moment. We aten vaak in de betere restaurants voorafje, prima hoofdmenu, desert, 2 flessen wijn voor amper 60 euro met zijn vieren. Koop je bij ons net een pizza voor.

We hebben ruim 5000 km afgelegd en alles gereden, veel toeristen vliegen het middendeel, is jammer vinden wij want het is een prachtige rit door een geweldig landschap. Enige nadeel misschien dat daar zeer weinig horeca is te vinden.

Wat ons betreft is Afrika ooit voor herhaling vatbaar.

Berrie en Anneke bedankt voor jullie perfecte rondleiding door jullie favoriete werelddeel, het was erg gezellig en we bellen nog wel :-)

Het was soms niet makkelijk om in bed nog een verslag te moeten schrijven terwijl de rest al lang lag te knorren.

Maar de aantallen lezers van soms meer dan 160 per dag en jullie reacties op de verhalen en foto's maakte het erg leuk om te doen

Dan heb ik het niet alleen voor ons dagboek gedaan tenslotte.

Groeten Hans, Alie, Berrie en Anneke

Dag 22

Dag 22

Vandaag de laatste echte vakantiedag van deze prachtige reis.

Vanmorgen brandde in de ontbijtzaal de open haard, want de Afrikanen vinden echt dat de winter is begonnen en ik zweet me nog steeds het apelazarus. Dit verklaard ook waarom gisteren nacht op onze kamer de elektrische vloerverwarming aan stond. Ik heb dan ook aan de huishoudelijke hulp gevraagd hoe ik dit kon uitschakelen, zij vroeg ik dit wel zeker wist want het was toch een stuk kouder nu de winter in aantocht is :-). Maar uiteindelijk alles uitgeschakeld prima.

Het is werkelijk te gek voor woorden, ik loop in de kurze hose en T-shirt en die Afrikanen hebben de kachel aan:-)

Na het ontbijt weer een taxi laten bestellen, als de chauffeur komt voorrijden heeft ie een trui en daarover heen een jas aan. Wij stappen in in onze zomerkleding, heeft die vent ook de verwarming op max staan. Dus we rijden weg met de ARKO ingeschakeld :-)

Ik ben blij als we op,de plaats van bestemming zijn , wat een hitte in die auto.

In het centrum kopen we kaartjes voor de zgn hop on hop off bus voor een stadstoer door Kaapstad. We krijgen een headset die je kunt inpluggen en in je eigen taal wordt je van informatie voorzien van wat er te zien is,

De eerste stop is bij een markt, Berrie en ikzelf drinken koffie op een Kurdish cafeterras, de dames gaan los op de markt. Waar alweer heel veel Afrikaanse souvenirs te koop zijn.

Als de dames ook koffie komen drinken heeft Alie souvenir 16 ? gevonden, ik ben de tel eerlijk gezegd kwijt geraakt. Want gisteren ook nog ergens een gebeeldhouwde olifant gekocht bedenk ik nu ineens.

Dit keer een ongelooflijk mooi en uniek tafelkleed zegt ze :-) ze is het echter niet eens kunnen worden over de prijs. Dus besluiten we dat varkentje wel eens met zijn vieren te gaan wassen :-)

Nou lullen als brugman heeft geen resultaat de dame wil niet meer zakken in prijs.

Op de achtergrond zit echter een andere dame mee te luisteren. Als Alie besluit dan het tafelkleed maar niet te kopen, want een prijsverschil van omgerekend 3 euro is toch wel erg veel en je moet je principes hoog houden tenslotte :-). De dame wenkt ons mee te komen en zij blijkt precies dezelfde unieke :-) tafelkleden te verkopen en voor de prijs die Alie wilde betalen.

Anneke ziet dan 2 uiterst zeldzame :-) placemats en gaat ook direct over tot kopen.

Iedereen weer blij en gelukkig dus. Berrie en ik nog het meeste want we kunnen de markt verlaten.

Terug op de bus rijden we naar de tafelberg, spannend of we naar boven kunnen want heel vaak ligt hier ook een tafellaken overheen van wolken en dan heeft het geen enkele zin om de lift te nemen. Maar we hebben geluk, dwz er staat een rij voor de kassa van 1 uur en een kwartier.

Voor het eerst worden we ineens heel blij met de handicap van Berrie, want als Berrie voor de zekerheid vraagt waar de kassa is omdat we ons niet kunnen voorstellen dat de rij hiervoor zo lang kan zijn. Krijgen we ongevraagd een soort VIP behandeling omdat Berrie met een kruk loopt, we kopen kaartjes bij een speciale kassa en worden met voorrang overal doorgesluisd. :-)

Volgende keer dus altijd op vakantie met een kruk in je koffer.

Boven aangekomen na de mooie kabelbaan tocht hebben we hier zo'n 1,5 uur genoten van de prachtige uitzicht punten.

Het is windstil, zonnig en ook nog helder wat wil je nog meer

Ook naar beneden staat er weer een lange rij, dus ook hier de truc met de kruk maar weer uitgehaald, werkte ook nu weer :-)

Terug in de bus maken we een mooie tour langs de prachtige kust waar het volgebouwd is met prachtige huizen en appartementen het doet mij sterk denken aan de Cote d'azur.

Prachtige witte stranden, helaas is zwemmen hier eigenlijk niet mogelijk vanwege de gigantische branding maar vooral vanwege het koude water wat in de zomer kouder is dan in de winter, max 14° celsius dit komt door de harde winden die de warme toplaag wegblaast en daardoor het koude water omhoog komt vanuit de diepere waterlagen.

We wandelen nog een heel stuk langs de kustweg eten een ijsje op een terras en stappen weer terug op de bus nu naar het eindpunt.

Ook hier weer naar een hal waar het stikt van de kunst/souvenir winkels. Anneke is al 3 weken op zoek naar een pop van een Afrikaanse vrouw met een aantal overmaatse lichaamsdelen en een rode jurk aan. Een met blauwe jurk had ze al wel,gevonden maar nee het moest rood zijn.

En ja hier wordt ie verkocht. Na ook hier de nodige onderhandeling krijgt Anneke toch €4,80 van de prijs af :-)

Vervolgens op zoek gegaan naar een restaurant onderweg komen we nog een Afrikaanse muziekgroep tegen waar we een poosje blijven kijken, erg leuk.

Vervolgens gegeten op een VERWARMD terras en daarna met de taxi terug naar onze lodge.

Nu de koffers alvast inpakken voor morgen, want dan leveren we de auto in en vliegen om 18:00 uur via Dubai naar huis.

Morgen het laatste verslag hoop ik wat ik zal maken in het vliegtuig en pas zal uploaden als we thuis zijn.

Welterusten.

Dag 21

Dag 21

Vandaag is Alie jarig ze bereikt vandaag de respectabele leeftijd van 60 jaar.

Een jaartje of 7 geleden wel eens andere gedachten gehad over deze leeftijd.

Het einde van de vakantie nadert nu ook met rasse schreden helaas.

Vandaag maken we nog 1 keer een rondtour, over het schiereiland vanaf Kaapstad naar Kaap de goede hoop en weer terug via een prachtige kustweg. Inmiddels toch al zo'n 5000 km gereden met de Toyota Corolla.

We willen ergens koffie met gebak nemen ter ere van Alie haar verjaardag maar helaas na 3 restaurants de moed opgegeven, nergens hebben ze zoiets op onze route.

Eerst bezoeken we een pinguïn kolonie die zich hier heeft gevestigd. Leuk om te zien en erg veel zitten er op het nest met eieren en zelfs zijn er jongen te zien.

We rijden door naar het eindpunt Cape Point dit is een indrukwekkende hoge klif met een geweldig uitzicht over de Stille en tegelijk over de Atlantische oceaan, we nemen hiervoor het treintje naar boven en daarna moeten we nog een steile trap op lopen.

Als we weer beneden zijn, eten we eerst wat, daarna kunnen we via, volgens Anneke een makkelijk wandelpad over de kliffen naar Kaap de goede hoop lopen.

Dus besluiten wij, behalve Berrie om bekende redenen, dat te doen. Berrie zal ons daar dan met de auto oppikken.

Volgens de borden is het 3 kwartier lopen. Als we goed en wel op weg zijn begint het te regenen en te waaien en niet te zuinig ook. Gelukkig hebben we onze regenjackies bij dus met capuchons op ploeteren we voort, de camera ingepakt om deze niet nat te laten worden.

Na 10 minuten schijnt echter de zon weer de harde wind blijft echter. Onderweg zien we ook nog een koppeltje struisvogels, wilde dit keer.

Na een half uurtje lopen zie ik op een klif ver boven ons mensen lopen, ik vraag Anneke moeten wij daar ook naar boven. Volgens haar niet want ze is hier al eerder geweest en het bord van Kaap de goede hoop staat immers beneden bij de zee.

Jullie voelt hem al aankomen het pad (nou ja pad) loopt omhoog dus klimmen en klauteren we met handen en voeten naar boven. Als de beloofde 3 kwartier wandelen om zijn staan we op de top van de rotsberg. ver benden ons zien we de parkeerplaats waar Berrie zou moeten staan te wachten op ons. Zonder verrekijker is dat echter niet te zien.

Wat omhoog gaat moet ook weer naar beneden, dus beginnen we aan de afdaling en dat valt nog niet mee met deze zeer harde wind en zeer steile stukken met soms half bakken traptreden en losse stenen. Uiteindelijk hebben we ipv de 3 kwartier er 1,5 uur over gedaan. Maar het was de moeite meer dan waard, zolang je het maar niet van te voren weet, want je loopt toch risico's op blessures bij dit soort ondernemingen vind ik een misstap en.... En dat kun je in je vakantie zeker niet gebruiken.

Daarna de route vervolgd over Chapmans Peak een prachtige kusttolweg. Hier worden ook vaak nieuwe motoren gepresenteerd en door journalisten getest. Ook zien we nog een groep bavianen langs de weg

's Avonds weer met een taxi naar een restaurant bij het oudste wijnhuis van ZA Constantia

Hier heerlijk een soort Maleise rijsttafel met Zuid -Afrikaanse gerechten gegeten.

Anneke Bobotie en Alie Zeebaars.

Zo, morgen de laatste hele dag de Hoppon Hopoff bus door Kaapstad en ik hoop de tafelberg bezoeken want die hebben we nog steeds niet gezien vanwege de wolken die erboven hangen.

Tot morregen

Dag 20

Dag 20Vandaag uitgeslapen want het ontbijt is pas om 8:30 uur beschikbaar :-)

Gelukkig heeft niemand een kater van gisteren dat was vroeger wel eens anders.

Al snel na vertrek heeft Berrie voor mij een verassing bedacht, we brengen een bezoek aan een auto museum, dit is een particuliere verzameling van mijnheer Anton Rupert een Zuid-Afrikaanse miljardair de man achter merken als Mont-Blanc, Cartier en Dunhill,. Rupert startte zijn imperium met de productie van sigaretten. Uitgeweken naar Zwitserland in verband met de sancties tegen het apartheidsregime vestigde hij daar Richmonte, dat later zou opgaan in Rothmans International, dat uiteindelijk in 1999 fuseerde met BAT. Het vermogen van de vriend van prins Bernhard, met wie hij ondermeer het Wereld Natuur Fonds oprichtte, wordt geschat op 1,7 miljard dollar. Hij is overleden in 2006.

Deze man had een verzameling van 300 zeer exclusieve auto's. Hiervan zijn er op dit moment 80 tentoongesteld in 4 prachtige gebouwen. Prachtig om te zien deze auto's met soms een waarde van 10 tallen miljoenen euro's per stuk.het beslaat een tijdsperiode van meer dan 120 jaar.

Daarna de route vervolgd naar ons einddoel van onze prachtige reis Kaapstad.

In Stellenbosch gaan we eerst nog even langs Oom Samie se winkel een warenhuis uit 1907

Wat een zooi verkopen ze hier zeg, ongelooflijk.

In Kaapstad zullen we nog 3 dagen verblijven en de nodige bezienswaardigheden bezoeken.

Onderweg komen we langs gigantische onafzienbare sloppenwijken, hier moet je zeker niet naar binnen rijden want je bent je leven daar niet zeker

Het weer vandaag is niet al te best helaas, veel wind en af en toe regen. Ook de beroemde tafelberg ligt in de wolken. We besluiten om direct naar ons verblijfsadres te rijden in Kirstenbosch.

We hebben hier weer een prachtig verblijf, we worden zeer welkom geheten door de eigenaar en zijn partner, en drinken samen koffie in de huiskamer alsof we op visite bij hen zijn.

Maar eigenlijk is dit gewoon onze huiskamer met boven de luxe slaapkamers, ook is er een prachtige tuin cpl. met zwembad.

Na opfrissen staat er een taxi voor die de eigenaar op ons verzoek besteld heeft. We nemen deze taxi voor de veiligheid omdat Kaapstad met name in de avond niet echt veilig is.

We laten ons afzetten bij het waterfront, een erg gezellige buurt met heel veel winkels dus de dames gaan helemaal los. We lunchen wat en daarna zoeken Berrie en ik een terras en nemen meer dan een paar biertjes terwijl de dames winkelen. Rond half zeven zijn ze eindelijk klaar als we plots een jong stel die op huwelijksreis zijn zien, die we aan het begin van de vakantie al 2 keer eerder hebben ontmoet. Wat een toeval toch in zo'n groot land.

We drinken samen met hen nog wat op het terras en wisselen onze ervaringen uit. Om 19:30 uur nemen we hartelijk afscheid en gaan we verkassen naar een beter Italiaans restaurant we hebben hier heerlijk gegeten en nee dit keer eens geen pizza want die hebben ze niet. :-)

Daarna ons door een taxi weer veilig laten afzetten bij ons logeeradres.

Foto's heb ik vandaag nauwelijks gemaakt, dus slaan we die maar een keer over

Morgen hebben we feest vanwege 30 maart :-)

Dag 19

Dag 19

Vandaag 2e paasdag dus, en helemaal vergeten iedereen een fijn paasfeest te wensen. Wij zijn natuurlijk ook met hele andere dingen bezig. En eieren ?, Ik heb van mijn leven nog niet zo veel eieren gegeten als de laatste 2 weken iedere dag of gekookt of gebakken of een omelet.

Dus hebben we wat dat betreft de pasen niet gemist dit jaar.

Zo is dat ook weer recht getrokken :-)

Vanmorgen bij aankomst bij het ontbijt werden we welkom geheten door de eigenaresse van ons verblijf, of wilde ze misschien weten welke die zeikerds waren die over haar eten klaagde ?

Dit laatste was zeker niet geval overigens ze hebben hun foutje meer dan goed gemaakt.

Dus ga je ooit ooit naar ZA ? dan kan ik jullie La Plume in Oudtshoorn aanbevelen hoor.

We rijden vandaag over Route 62 een beetje de tegenhanger van Route 66 in de USA die we al zo vaak hebben gereden. Eerst maken we een stop bij Ronnies Sex shop.

Dit is heel wat anders dan de naam doet vermoeden. Deze pleisterplaats voor reizigers heette eerst op z'n Zuid Afrikaans Ronnies Se Shop de beste man kreeg nauwelijks klandizie, toen kwam er een grappenmaker op het lumineuze idee er een X aan toe te voegen . Sindsdien loopt het storm, het sex gehalte is gelegen in het feit dat er dames zijn, niet die van ons overigens:-), die hier hun BH en evt slipje achterlaten welke boven de bar worden opgehangen.

Na hier een route 62 T-shirt gekocht te hebben om straks op Route 66 wat reacties uit te lokken gaan we verder. Overigens is hierdoor het aantal souvenirs nu gestegen tot 13, waarvan er wel 1 van mij is. :-)

In Swellendam bezoeken we het Drostdy museum over de historie van ZA met uiteraard bijzondere aandacht voor Nederland en de VOC.

Daarna naar onze eindbestemming Franschhoek een heel leuk oud en mondain aandoend stadje.

Hier bevinden zich dan ook veel erg goede en wat duurdere restaurants. Berrie heeft er al maanden geleden een besproken tegenover ons verblijfadres voor 19:30 uur. Le Bon Vivant geheten, de eigenaar is een Nederlander, dit is echt zo'n Haute Cuisine liflafjes restaurant met bij iedere gang een uitleg van de ober etc. Berrie neemt als enige (hoe kan het ook anders) een verrassingsmenu met wijnarrangement. Ikzelf en de 2 dames gaan op zeker en gaan voor eerst een setje echte Hollandse bitterballen :-) welke we delen, daarna een soep extravagance en een beefsteak en Anneke een Duck. Als de soep wordt gebracht blijkt die te bestaan uit drie mokken met verschillende soepen van ondefinieerbare soort vergezeld van de een of andere vissoort met gebakken uitjes, een lepel zit er niet bij. We durven er niet om te vragen want het zal wel niet voor niets in mokken met een oor zitten.

Berrie krijgt ook zijn eerste gang geserveerd, hoop voor hem dat er geen boter of eiwit bijzit, daarbij ook zijn eerste wijn, daarna volgt gestaag de rest van het menu. Ik en de dames drinken rustig onze 2 flessen Merlot, Berrie echter krijgt bij iedere gang een andere wijn te drinken. Het gesprek aan tafel krijgt mede daardoor een steeds losser karakter, de ober vindt ons ook wel grappig geloof ik :-) Na het alweer ondefinieerbare toetje en het betalen van de rekening ,die alweer belachelijk laag is na zo'n luxe etentje , gaan we om 22:30 uur terug naar onze lodge. Gelukkig voor Berrie is dit aan de overkant van de straat, want een wijn arrangement met een kruk is geen goed idee :-)

Groetjes en tot morgen.....shit is het alweer 23:50 uur

Dag 18

Dag 18

Vandaag een drukke dag, allereerst om 5:30 uur opstaan want we moeten om 6:00 uur op een kruispunt in de buurt staan. Daar worden we worden opgehaald door een gids voor een stokstaartjes encounter.

Ontbijten doen we later. Bij het verzamelpunt in de woestijn/prairie zijn er nog een stuk of 15 gasten. We krijgen koffie met een koek en een klapstoel en de uitleg dat we wel mogen praten maar ons niet mogen verplaatsen als we bij het territorium zijn aanbeland.

We wandelen er over een afstand van zo'n 900 meter naar toe, we worden opgesteld in een kring rond het hol. Ik zit precies recht in de zon te kijken die langzaam opkomt, dus ik zie geen f.ck laat staan dat ik foto's kan maken.

Ik vraag de begeleider of ik ergens anders kan gaan zitten, en dat mag , anderen maken zelfs spontaan plaats voor mij en Alie, prima dus.

Maar nu willen alle anderen die ook in de zon zitten ook verkassen natuurlijk, dus de grote stoelendans is begonnen ondanks dat we ons niet mogen verplaatsen :-) ben ik dus toch weer de storende factor :-)

Na de nodige uitleg over de levenswijze van de stokstaartjes of meerkatten is het wachten geblazen, ze komen meestal te voorschijn als de zon opkomt. Maar volgens de gids slapen ze vanwege de pasen vandaag blijkbaar uit. Meer dan een uur zitten we daar te wachten en het is behoorlijk fris vanmorgen.

Als dan eindelijk de eerste zich achter een struik laat zien blijken we allemaal verkeerd te zitten, dus het hele zooitje middels een rondtrekkende beweging weer verkassen.

Vanaf dat moment hebben we een prachtig uitzicht op de zeer waakzame beestjes.

Erg leuke ervaring rond 9:00 uur gaan we terug naar onze lodge voor het prima ontbijt.

Daarna vertrekken we voor een rondrit in de omgeving we komen door de Meijering kloof waar wij, behalve Berrie, naar een waterval wandelen over een slecht begaanbaar pad.

Vervolgens rijden we over de Swartbergpass dit is een prachtige onverharde pass met soms angstaanjagend smalle weggedeelten en waar ondanks de onverharde weg toch regelmatig tegenliggers verschijnen. Ik moet zeggen dat ik soms met samengeknepen billen zit als we rakelings langs onmetelijk diepe afgronden moeten. En het feit dat ik zelf niet rij maar wel links in de auto zit doet hier ook geen goed aan.

Het is v.w.b. de natuur en uitzichten een geweldig mooie weg.

Onderaan de pas lunchen we bij Kobus se gat, we nemen alle vier pannenkoeken met kaneelsuiker.

Lekker maar niet al te warm. Maar ben er inmiddels achter dat het eten hier in ZA meestal erg lauw wordt geserveerd, heb vorige week hiervoor zelfs een steak teruggestuurd, kreeg hem zgn opgewarmd terug, was echter niets warmer.

Hierna gaan we naar de Cango grottten, we nemen de kortste route, we hadden ook de zgn adventure route kunnen nemen maar aangezien je daar op je rug door hele smalle tunneltjes moet en ik een rugzak draag hebben we hier maar vanaf gezien :-)

Berrie gaat ook niet mee vanwege de vele trappen.

's Avonds worden we in het restaurant ontvangen alsof we weet niet wat zijn. We worden aan de mooiste en grootste tafel gezet en krijgen te horen dat we behalve de beloofde fles wijn ook nog 50% korting op de rekening van gisteren krijgen om alles goed te maken. Nou ja, ook TIA zeggen we dan maar, al is dit naar TIL :-). Het eten is voortreffelijk en alle bijgerechten zijn dit keer volop aanwezig zoals verwacht.

Doei

Dag 17

Dag 17

Vandaag na het perfecte ontbijt ons prachtige verblijf weer verlaten, maar eerst hadden we nog een verassende ontmoeting met een aap op ons balkon, gelukkig was de balkondeur gesloten.

Vandaag rijden we een relatief korte verbindingsroute van 200 km veelal langs de kust naar Oudshoorn. Ook dit is weer een prachtige route waarbij het vooral opvalt dat dit een heel ander ZA is dan in het noorden, hier is het bezaaid met de prachtigste villa's en de armoedige dorpjes uit het noorden zien we niet, althans niet langs onze route.

Ook rijden we langs oneindige landbouwpercelen met hier en daar een kapitale boerderij.

Onderweg diverse keren gestopt op mooie uitzichtpunten, als we over de Robertsonpass komen treffen we bij een toevallige stop een herdenkingssteen/monument aan van een busongeluk wat hier in 1998 is gebeurd en waarbij 15 personen waarvan 2 Nederlandse toeristen om het leven zijn gekomen, de steen is geplaatst door de overigen Nederlanders uit de groep.

Maar ook stond er een monument ter nagedachtenis van een ander busongeluk waarbij zo'n 20 jonge politieagenten zijn omgekomen. Gevaarlijk wegje dus

Ik besluit daarom om mijn autogordel nog maar eens te controleren op deugdelijkheid, je weet tenslotte maar nooit zekeri als jezelf niet rijdt ? :-)

Wij komen gelukkig wel heelhuids over de pass.

Als we rond 13:00 uur bij ons alweer prachtige verblijfadres aankomen zijn we veel te vroeg, dus besluiten we om alvast een struisvogel farm te gaan bezoeken die eigenlijk voor morgen op het programma stond.

We krijgen daar een rondleiding van maar liefst 1,5 uur en worden over alle facetten van dit bijzondere maar ozo domme dier geïnformeerd. Dwz over de verschillende soorten veren, zijn skelet, zijn huid, zijn vlees, zijn voortplanting met daarbij uiteraard ook veel aandacht voor de eieren. Daarna gaan we naar een omheining waar er een stuk of 20 lopen.

Het is de bedoeling die reuze kippen met de hand te voeren.

Alie is de moedigste (of idiootste?:-) ) van ons en laat ze uit haar hand eten, erg leuk, 's avonds bij het diner kan ze nog de plekken op haar hand laten zien.

Ook krijgt ze een struisvogelmassage, ze gaat daarvoor met een emmer mais voor haar borst met de rug naar de omheining staan een aantal van die vogels begint dan dus over haar schouders de emmer leeg te eten na deze actie moet ze wel haar bh binnenste buiten keren. Vanavond slaap ik maar apart want die schijtkippen schijnen ook nog onder de vlooien te zitten. :-)

Hierna verplaatsen we ons met de auto naar de OK coral van struisvogellland, hier staat er een met een zak over zijn kop te wachten op toeristen die op zijn rug willen plaatsnemen en natuurlijk zijn er weer lui die dat willen, mijn Alie slaat dit keer over.

Daarna is er een dame die wel eens een ritje wil maken, als het beest begint te rennen valt ze er al snel vanaf en verliest haar slipper, waardoor ze op blote voeten door die strontbak moet.

Dan moet er nog ff een struisvogel hardloopwedstrijd gehouden worden met ervaren ruiters.

Al met al naar mijn mening een niet erg diervriendelijk gebeuren maar toch ook wel weer erg interessant.

We nemen hier nog een lichte lunch.

Hierna gaan we naar Oudshoorn om geld te pinnen, er blijkt hier een of ander jaarlijks festival te zijn wat 7 dagen duurt. Dus gigantisch druk overal, zo druk dat de eerste 5 ATM machines leeg blijken te zijn.

Dus er maar een wat verder van het centrum gezocht en ja hoor we hebben weer cash geld en kunnen weer de bekende deur intrappen.

Overigens is dit laatste in het geheel niet nodig als we ontvangen worden bij onze lodge, het is weer een prachtige lokatie we hebben hier een prachtig landhuis met daarin 2 appartementen geheel ingericht met antiek maar wel met alle moderne gemakken zoals airco. En ook weer een prachtig uitzicht over de omgeving.

We drinken eerst ons welkomstdrankje op het terras.

Tevens bestellen we het diner voor 19:30 uur die avond, behalve Anneke nemen we allemaal, hoe kan het ook anders struisvogelfilet al was het maar om wraak te nemen dat ze mais in Alie haar bh hebben gegooid. :-)

Als we aanschuiven om 19:30 uur blijkt de kok hier niet op,berekend te zijn, de meeste bijgerechten zoals bv salades, boontjes, gebakken aardappels zijn al op en blijken niet meer te kunnen worden bijgevuld. Daar worden wij en in het bijzonder deze persoon niet vrolijk van natuurlijk. De serveerster toont eigen initiatief en brengt ons een schaaltje met bonen uit een wekpot volgens Berrie die zegt dat het naar de zoute bonen van zijn moeder smaakt. Met alle respect vinden we dit een slecht alternatief voor HaricotsVers. Als we het vlees en de rest al lang ophebben belooft ze ons ook nog gebakken aardappels te laten brengen, echter na 10 minuten komt een andere serveerster onze borden en bestek ophalen. Volgens Berrie zeg je dan TIA (This Is Africa)

Als, ik natuurlijk weer, mijn ongenoegen uitspreek tegen de serveerster over de gang van zaken, biedt ze uitgebreid haar excuses aan en belooft ons morgenavond met speciale aandacht en een gratis fles wijn te bedienen. Kijk TIL (This Is Lentjes:-) ) en het kost al geen drol :-)

Wat een lang verhaal weer voor slechts een verbindingsdag.

Houdoe

Dag 16