Dag 12

Vandaag bij het wakker worden direct zicht op het prachtige uitzicht incl. de zebra's.

Het ontbijt wordt om 8:00 uur geserveerd in het zgn clubhuis, we lopen daar dan ook naar toe een wandelingetje van een minuut of 5.

Na het ontbijt begeven we ons met de auto naar de receptie, waar we alvast drank bestellen voor bij het diner wat vanavond zal worden opgevoerd in ons huis.

Om 9:45 uur vertrekken we voor de rit over de Sani Pass naar Lesotho. Dit schijnt een zeer avontuurlijke trip te zijn over een onverharde weg naar bijna 2900 meter. Dit keer gaan we dat zeker niet doen met onze Corolla aangezien deze pass uitsluitend met een 4x4 toegankelijk is.

Wij gaan dan ook met een gids/chauffeur in een prachtige Toyota Landcruiser naar boven.

Onderweg krijgen we uitleg over de historie van deze pas, vroeger deden de mensen er 7 dagen over om deze pas vanuit Lesotho over te lopen naar ZA, bepakt met handelswaar. Dan drie dagen rust en weer bepakt met andere zaken zeven dagen terug. Wij doen het nu in 2,5 uur enkele reis.

Het is een prachtige rit langs ravijnen en door rivieren onze snelheid ligt rond de 10 km per uur max, onderweg zien we ook nog wild zoals Bavianen , Afrikaanse elanden en bijzondere vogels.

Als er op een bepaald moment toeristen ergens van het uitzicht staan te genieten, stopt onze gids en waarschuwt die mensen dat het een levensgevaarlijke plek is omdat juist hier onder de stenen veel zeer giftige pofadders zitten. Blij dat wij een gids hebben.

Op een gegeven moment staat er bij een viewpoint een normale politieauto met daarin 2 vrouwelijke agenten die hebben de pas nog nooit gereden en hadden besloten om deze pas ook maar eens te gaan rijden in hun niet 4x4. Ze krijgen het advies terug te gaan, gelukkig voor hen volgen ze dat advies op.

Als wij denken dat de weg echt slecht is meld de gids ons dat het slechte stuk nog moet komen.

Hij noemt dit een gratis Afrikaanse massage ik ben benieuwd hoe het happy end eruit zal zien :-)

Dit zal na de grenspost van ZA zijn want het stuk van 8 km tussen de grensposten wordt niet onderhouden nl. Na genoemde grenspost en alweer de nodige stempels wordt de weg inderdaad nog slechter maar wel leuk in zo'n Landcruiser moeiteloos klimt hij naar boven. Plots komen we een drietal mannen (duidelijk sportieve toeristen) op fietsen tegen bepakt en bezakt dalen ze meer lopend dan fietsend af naar beneden, ik mag hopen dat ze wisten waar ze aan zijn begonnen.

Als we bij de grenspost met Lesotho aankomen is er plots weer volledig asfalt en niet zo'n beetje ook.

Er ligt hier een splinternieuwe 2 baans weg volgens onze gids vorig jaar in 4 maanden aangelegd door de Chinezen.

Er lopen hier veel angstaanjagend geklede mannen wat schaapherders blijken te zijn.

Ze zijn gekleed in bruine dekens met daaronder rubber laarzen, slechts hun ogen zijn zichtbaar.

We gaan naar een Basotho dorpje waar we uitleg krijgen over de gebruiken etc van deze bevolkingsgroep, we krijgen zelfs traditioneel gebakken brood te eten, erg lekker.

Ook verkopen ze hier natuurlijk souvenirs. Alie besluit hier een souvenir te kopen, numero 9 . Souvenir nr 10 zal een extra koffer moeten worden vrees ik :-)

Daarna gaan we naar buiten waar 10 tallen herders in hun dekens voor ons tegen betaling willen poseren en dansen en ze zijn goed voorbereid, want ze zetten meteen lege blikjes neer waar je je geld in kwijt kan. Aangezien het muntgeld hier voor ons bijna niets waard is, begin ik druk te fotograferen en te filmen en strooi naar hartelust de munten in de vele blikjes die voor me neer worden gezet. Ik voel mij net Sinterklaas. Hoewel normaal gesproken het juist Zwarte Piet is die strooit is het nu precies andersom.

Dit laatste om de irritante discussie voor komende december alvast weer wat voer te geven :-)

Hierna gaan we naar de hoogst gelegen Pub van Afrika om de lunch te nuttigen The Sani Top Chalet .

Ook hier staan weer vele herders te bedelen om geld, wat een triest bestaan toch.

Als we de pass dezelfde weg terug weer naar benden rijden is het verderop erg mistig en motregent het, we hebben dus veel geluk gehad op de heenweg blijkt nu.

Als we terug zijn bij Sani Lodge gaan we eerst bij de receptie alle internet verplichtingen bijwerken.

Want in ons huis is geen internet beschikbaar helaas, na een klein half uurtje zijn we hier ook weer klaar mee en kunnen jullie weer lezen en zien wat wij de afgelopen dagen hebben meegemaakt en ik kan het na de vakantie mooi als dagboek gebruiken voor later.

Om 18:30 uur wordt ons al maanden hiervoor bestelde diner gebracht, 3 heerlijke gebakken forellen met aardappeltjes en groenten en uiteraard een toetje, Anneke heeft een hartige taart omdat ze liever geen forel eet.

Na nog wat gezellig natafelen met vooral jeugdverhalen van vroeger en de nodige drankjes alweer op tijd naar bed. Dan wordt je pas echt oud :-)

Laterrrr......