Dag 11

Vandaag na een perfect ontbijtje wilden we om 9:00 uur vertrekken, bleek de auto te zijn gewassen door de hulp van ons prachtige pension en dat was heel hard nodig na alle terreinritten. Toen ik de lekke band in de kofferbak wilde controleren of hij was leeggelopen en dat was dus het geval zoals reeds verwacht. Zei de beste man dat hij die band kon repareren, ik vroeg hem voor de zekerheid hoe dan? Daarop kreeg ik geen antwoord, hij,pakte zijn rugzak haalde er een veter en gereedschap uit. Boorde het gat wat op en stak de veter erin, klaar dus. Zo'n setje rij ik zelf al jaren mee rond in mijn motor voor het geval dat....maar gelukkig nog nooit nodig gehad.

We hoefden alleen nog maar langs een tankstation om de band op te pompen, wat waren wij blij. Want in ZA met een lekke band komen te staan zonder reservewiel daar zit ik niet op te wachten eerlijk gezegd. We hebben de man voorzien van een vette fooi en hem heel hartelijk bedankt hij glunderde dan ook van oor tot oor

De rit vandaag is ruim 500km daarvan de helft over de snelweg en zelfs tolwegen. Denk nou niet dat dat makkelijk rijdt want een snelweg in ZA is vaak 3 baans maar wordt door sommigen als 4 baans gezien blijkbaar, ook al omdat veel verkeer continu over de vluchtstrook rijdt waar ook nog voetgangers lopen en fietsers rijden maar ook loslopende koeien in de bermen en dus soms ook op de weg kunnen lopen.

Als we de snelweg afgaan ontvouwt zich een prachtig landschap wat totaal verschilt van wat we tot nu toe gezien hebben. Het lijkt sprekend op bergachtige delen in Duitsland.

Zelfs veel plaatsnamen lijken hier Duits, wij zelf zijn op weg naar de plaats Underberg bij de Drakensbergen.

We eten onderweg in Pietermaritzburg een pizzaatje als lunch.

Als ik daarna naar de openbare toilet ga met mijn camera los over de schouder wordt ik volgens de anderen gevolgd door een jonge man die ook de toilet opgaat, heb er niets van gemerkt maar volgens de anderen was hij zeker uit op mijn camera. Toen hij echter in de gaten kreeg dat de anderen 3 bij mij hoorden en hem in de weg stonden hield hij het voor gezien.

Als dank heeft Anneke hem de zak met warme kaaskoekjes gegeven die we bij de pizzeria gratis meekregen :-) want het was echt een arme sloeber en hij was er echt blij mee.

Volgende keer toch maar wat beter opletten in de wat grotere steden.

De rit verloopt verder voorspoedig en om 17:10 uur komen we aan bij Sani Valley Lodge.het laatste stukje op het park echter over een zeer smal dijkje, naast de wielsporen is slechts een grasrandje van zo'n 10 cm met links een steile helling van een meter of 8 en rechts een meer we kunnen er maar net overheen, ik heb veel vertrouwen in de rijkunsten van Berrie hoor, maar hier had ik toch echt liever zelf gereden

We hebben hier een zeer luxe dubbel vakantiehuis gelegen aan een meer en panorama ramen in de woonkamer en in de slaapkamer met een waanzinnig uitzicht. We slapen vannacht dan ook zeker met de gordijnen open, dat is bij ons zeker verantwoord tegenwoordig hoor :-) dit om jullie grappig bedoelde commentaren alvast voor te zijn :-p

In de keuken staat de complete barbecue maaltijd al voor ons klaar. We moeten vanavond zelf ons eten bereiden dus.

Een minpuntje is wel dat we niets anders te drinken hebben dan water. Dat was ons niet verteld dat we zelf daarvoor moesten zorgen.

Gelukkig weet de hulp op het park 2 flessen wijn voor ons te scoren. Net genoeg dus :-)

Omdat de receptie al gesloten was bij aankomst hebben we helaas ook geen internet wachtwoord.

Morgen worden we om 9:45 uur opgehaald voor een tour over de Sani Pass in een 4x4 jeep, een tocht van 2,5 uur naar bijna 3000 meter hoogte.

De Sani Pass is de enige wegverbinding tussen KwaZulu-Natal en het Koninkrijk Lesotho. Het is een avontuurlijke 4X4 route naar een andere wereld – het land van de “ people of the blanket”. Begin van de route met 1540m boven zee niveau en dan wordt de Mkhomazana rivier gevolgd naar de top van de berg op een hoogte van 2874m hoogte.

Tot morgen.